می‌خواهم برای‌تان داستان جالبی از انتشار یک آلبوم را تعریف کنم! گروه «الن پارسونز پراجکت»The Alan Parsons Project یکی از آن پروژه‌های تکرارنشدنی موسیقی در ژانر آرت راک و پراگرسیو است. این گروه با مرکزیت دو اعجوبه به نامهای الن پارسونز و اریک ولفسان فعالیت خود را در سال 1975 آغاز کرد و با کمک و همکاری بیش از 30 هنرمند مطرح آن زمان توانست تبدیل به یکی از موفق‌ترین پروژه‌های دهه هفتاد و هشتاد انگلستان شود.

سال 1979، پارسونز و ولفسان بعد از انتشار سه آلبوم در سه سال متوالی، برگزاری چندین تور جهانی و کنسرتهای مختلف در اطراف انگلستان، تصمیم گرفتند برای مدتی استراحت کنند. اما لیبل طرف قرارداد آنها، اریستا رکوردز، به شدت با این نظر مخالف بود و قصد داشت از در اوج بودن آنها بهترین استفاده را بکند. این شد که آریستا رکوردز تاریخ انتشار دو آلبوم بعدی گروه را مشخص کرد و این دو نفر را با زور و اجبار به استودیو فرستاد. پارسونز و ولفسان تصمیم گرفتند که هر دو آلبوم را همزمان تهیه کنند که نتیجه‌ی آن در مرحله‌ی اول انتشار آلبوم «حوا» Eve در سال 1979 شد. اما دومین آلبوم که «دفاع سیسیلی» The Sicilian Defense نام گرفت (عنوان یکی از حرکتهای بازی شطرنج) حکایت دیگری داشت.

دفاع سیسیلی یک دهن کجی بزرگ و لجبازانه به کمپانی آریستا رکوردز بود. از این بدتر نمی‌شد! آهنگهای این آلبوم به شدت ضعیف و سطحی بودند، بطوریکه که کاملاً بی‌حوصلگی تعمدی از سر و روی آن می‌بارید. به گفته‌ی دو عضو گروه این آلبوم کاملاً غیر قابل شنیدن، غیر قابل تحمل و بی‌ارزش بود و نتیجه آن شد که آریستا رکوردز با عصبانیت تمام از انتشار آن خودداری کرد. هر دلیلی که داشت این آهنگها هیچوقت شنیده نشدند و تا مدتها ماهیت این آلبوم برای‌ طرفداران گروه بصورت یک معما باقی ماند. سال 1990 بعد از گذشت 10 سال از این ماجرا  الن پارسونز پراجکت به فعالیت خود خاتمه داد و معمای دفاع سیسیلی حل نشده در ذهن طرفداران کنجکاو جا خوش کرد.

یک دهه‌ی بعد، همزمان با بازنشر آلبوم حوا، یکی از آهنگهای آلبوم دفاع سیسیلی بعنوان «جایزه» Bonus نیز در آن گنجانده شد. اینجا بود که اکثر طرفداران گروه با آنها هم‌عقیده شدند: این بدترین چیزی بود که ممکن بود بتوان از الن پارسونز پراجکت شنید! این آهنگ به قدری ضعیف بود که طرفداران قدیمی گروه از منتشر نشدن دفاع سیسیلی ابراز خوشحالی کردند تا دیگر کسی پی قضیه را برای شنیدن باقی آهنگها نگرفت.

تمام اینها را داشته باشید تا همین یک هفته‌ی پیش که بطور غیر منتظره‌ای دفاع سیسیلی بعد از گذشت 35 سال از زمان ساختش بطور رسمی منتشر شد! بعد از چند بار شنیدن آلبوم به این نتیجه می‌رسید که این آلبوم یک فاجعه نیست، اما می‌تواند بعنوان ضعیف‌ترین اثر الن پارسونز پراجکت با فاصله‌ی بسیار زیاد از بقیه آثارشان در پرونده‌ی آنها ثبت شود. توصیه می‌کنم اگر کارهای قبلی این گروه را شنیده‌اید این را هم به آن اضافه کنید. اگر نه، حالا که این گروه را می‌شناسید، بروید سر وقت آلبوم‌های دیگر و تا آنها را نشنیده‌اید این یکی را بیخیال شوید!