ایسلند نام آشنایی برای علاقه‌مندان به موسیقی‌ست، سرزمینی که موسیقی انگار بخشی از عنصر وجودی مردم آن را تشکیل می‌دهد. کشوری کوچک با جمعیتی 320 هزار نفری که زادگاه تعدادی از استثنائی‌ترین چهره‌های موسیقی حال حاضر دنیاست.

آهنگسازانی که عمده‌ی شهرت خود را مدیون موسیقی تجربی اعجاب انگیز و مرز شکن خود هستند. ترکیبی که اعتبار و جایگاه ویژه‌ای برای سبک آیسلندیک در میان سایر سبک‌ها به ارمغان آورده است.

«سیگوروس» Sigur Ros نیاز به معرفی یا تعریف و تمجید ندارد، همین که بگوییم آنها به تنهایی نیمی از اعتبار موسیقی ایسلند هستند کفایت می‌کند. گروهی که نوای سحرانگیزشان شبیه هیچ صدایی که تا پیش از آن شنیده‌اید نیست، شنوندگان‌شان تنها در سایت Last.fm چهار و نیم برابر کل جمعیت زادگاه‌شان است و همواره از آنها به عنوان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های موسیقی پست راک یاد می‌شود. هفتم نوامبر امسال سیگوروس پس از غیبتی سه ساله با مجموعه‌ای به نام «اینی» INNI (به معنی درون) از تعلیق طولانی مدت خود خارج شده و به عرصه‌ی موسیقی جهانی بازگشته است. این مجموعه در طول اجرای زنده‌ی سال 2008 گروه در کاخ الکساندرا شهر لندن ضبط شده و حالا پس از گذشت سه سال منتشر شده است.

INNI یک آلبوم اجرای زنده‌ی معمولی شبیه تمام نمونه‌های مشابه‌اش نیست. همراه با این مجموعه مستندی 75 دقیقه‌ای نیز منتشر شده که از آن یک تجربه‌ی سمعی بصری بی‌همتا ساخته است، تجربه‌ای متفاوت از هر آنچه سیگوروس را با آن می‌شناسید. این بار خبری از آن نورها و رنگ‌ها نیست. فیلم تماماً بصورت مونوکروم سیاه و سفید فیلم‌برداری شده، با رنگ‌هایی که گهگاه می‌آیند و می‌روند، و فیلم‌برداری غریب و افکت‌های تصویری خیره‌کننده، که مکمل بی‌نظیری برای موسیقی گروه به وجود آورده است. اجرایی که به گفته‌ی نیویورک تایمز انگار از جهانی دیگر در حال پخش است. وینسنت موریست کارگردان کانادایی -  فرانسوی این ویدئو با تبدیل تصاویر ضبط شده به فرمت 16 میلی‌متری، استفاده از کات‌ها و حرکات عجیب دوربین و ضبط تصاویری با کنتراست بالا سعی در ساخت فضایی نو داشته است، فضایی که انگار از عمق گذشته بازیابی و پس از سه سال برای ما به نمایش در می‌آید. INNI بر خلاق Heima تمرکز ویژه‌ای بر زوایای تیره‌ی موسیقی سیگوروس دارد. در این آلبوم با یکی از بهترین اجراهای گروه طرف هستیم، یونسی مثل همیشه روی صحنه غوغا می‌کند. ما با خواننده‌ای طرف هستیم که در اجرای زنده بی‌همتاست، او حتی اگر فالش هم بخواند باز صدایش در نوای سایر سازها گره می‌خورد و هوش از سرتان می‌برد.

مجموعه‌ی منتشر شده با استقبال گسترده‌ای، هم از جانب منتقدین و هم سوی هواداران گروه، روبرو شد. نیویورک تایمز با اختصاص 4.5 از 5 ستاره INNI را ترکیب منحصر به فردی از تصویر و موسیقی خواند و آن را نمایشی متفاوت از این گروه ایسلندی نامید. به نقل از جاستین چانگ، منتقد ورایتی نیز: «در حالی که  هایما، اولین تجربه‌ی زنده‌ی گروه، تصویری رنگارنگ و زیبا از ایسلند به نمایش می‌گذاشت، اینبار INNI موسیقی سیگوروس را خارج از خانه و در فضایی مینیمال نشان می‌دهد. تجربه‌ای سیاه و سفید و نفس‌گیر از سیگوروس» ترک نهایی آلبوم یعنی «پلنگ» Luppulagid نیز توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. قطعه‌ای امبینت که تا پیش از این منتشر نشده و منتقد اینترتینمنت ویکلی آن را پایانی حماسی و متفاوت بر آلبوم زنده‌ی سیگوروس توصیف کرده است.

این آلبوم سیگوروس را در نقطه‌ی اوج دوران حرفه‌ای خود نشان می‌دهد، دورانی که به گفته‌ی اعضا در سال پیش رو با شروع ضبط ششمین آلبوم استودیویی‌شان وارد دوران تازه‌ای خواهد شد.