اولین بار پنج سال پیش، وقتی «آموس لی» Amos Lee اولین آلبومش را منتشر کرد با او و موسیقی‌اش آشنا شدم. جدا از اینکه به شخصه علاقه خاصی به موسیقی فولک جز داشتم، دو نکته‌ی دیگر نیز باعث شد تا آلبوم این هنرمند تازه کار را بشنوم:

کسب رتبه‌ی دوم در چارت هیت‌سیکر آمریکا و نوازندگی پیانو در آلبوم توسط «نورا جونز» Norah Jones. آلبوم کار خوبی بود، اما نه در آن حد که طرفدار آموس لی شوم و در نتیجه دنبالش نکردم و آلبوم‌های دیگرش را گوش نکردم. اما به تازگی آلبوم چهارم این هنرمند منتشر شده که نظرم را کاملاً عوض کرده است و باعث شد تمام آثارش را مرور کنم.

آموس لی، خواننده و آهنگساز و گیتاریست آمریکایی، فعالیتش را در سال 2005 با آلبوم که هم‌نام با خودش بود آغاز کرد. ژانر او ترکیبی از فولک و جز به همراه موسیقی بلوز است که می‌توان بیشترین شباهت را بین او و آثار «ری لامونتان» Ray Lamontagne یافت. دومین آلبومش با نام «عرضه و تقاضا» Supply and Demand در سال 2006 تمایلی به سمت موسیقی راک داشت و در سومین آلبومش با نام «آخرین روزها در کلبه» Last Days at the Lodge سراغ موسیقی سول رفت. آموس لی سابقه برگزاری تور با بزرگان ژانر فولک جز نظیر باب دیلن، الویس کاستلو، نورا جونز و پل سایمون را دارد و می‌توان موسیقی او را تاثیر گرفته از هنرمندانی نظیر استیوی واندر، جان پراین و جیمز تیلور دانست.

چهارمین آلبوم اموس لی با عنوان «ناقوس ماموریت» Misson Bell در تاریخ 25 ژانویه بطور رسمی منتشر می‌شود. ژانر این آلبوم مانند آلبوم سوم بیشتر تحت تاثیر موسیقی سول است و چندان از راک در آهنگ‌ها خبر نیست. مهمان‌های هیجان‌انگیزی در این کار اموس لی را همراهی می‌کنند. افرادی نظیر ساموئل بیم (از پروژه‌ی «آیرن اند واین» Iron & Wine)، پریسیلا آن (هنرمندان جوان و همه کاره موسیقی فولک که جدا از صدا خوب و آهنگهایش، تبحر ویژه‌ای در نواختن گیتار و پیانو دارد)، پیتا براون (هنرمند که کاملاً بی‌ادعا فوق‌العاده است. کسی که سومین آلبومش از نظر مجله وال استریت ژورنال بهتر آلبوم سال 2007 بود)، جیمز گدسون (درامر 70 ساله‌ای که یکی از پرکارترین درامرهای تاریخ موسیقی آر اند بی است)، لوسیندا ویلیامز (یکی از بهترین هنرمندان تاریخ موسیقی فولک راک) و ویلی نلسون (پیر و پیشکسوت موسیقی کانتری). در کنار تمام اینها جوئی برنز از گروه «کلکسیکو» Calexico را هم لحاظ کنید که تهیه‌کننده‌ی آلبوم است.

اگر با هنرمندان نام‌آشنایی مانند پل سایمون، جیمز تیلور، باب دیلن، ری لامونتان میانه‌ب خوبی دارید، این آلبوم را از دست ندهید.