دختر بچه‌ای را تصور کنید که در یک خانواده هیپی به دنیا آمده است. پدرش موسیقی جز قدیمی گوش می‌کند و مادرش هم یوکللی می‌نوازد. این دختر بچه که هم موسیقی جز را به خوبی می‌شناسد و هم در حد خودش نوازندگی می‌داند، در 13 سالگی بعد از آنکه پدر و مادرش از هم جدا می‌شوند به دنبال مادر از نیویورک به پاریس می‌رود.

در 15 سالگی، ابتدا کلاه به دست می‌گیرد و برای یک گروه موسیقی جز خیابانی پول جمع می‌کند و کمی بعد هم خواننده‌شان می‌شود. 16 سالگی به یک گروه خیابانی دیگر ملحق می‌شود، اروپا را با آنها می‌گردد و این سرآغاز مسیری می‌شود که در سال 1996 و در سن 22 سالگی انتشار اولین آلبومش را به همراه دارد. چیزی که خواندید سرگشت «مادلین پیرو» Madeleine Peyroux، یکی از مشهورترین هنرمندان موسیقی حال حال حاضر دنیاست.

«سرزمین رویایی» Dreamland، اولین آلبوم مادلین پیرو، با وجود آنکه آهنگ و خاص و مطرحی نداشت اما توانست با فروش 200 هزار نسخه استقبال گرمی از یک هنرمند موسیقی جز ناشناس و تازه کار به عمل آورد. در سال 1999 پیرو ضبط آلبومی با عنوان «حفظ تو در خاطرم» Got You on My Mind را با همکاری هنرمند مشهور جز، ویلیام گلیسون، آغاز کرد که چهار سال به طول انجامید و حاصلش شد بلای جان پیرو! گلیسون و پیرو چندین و چند بار بخاطر مسائل مختلف از یکدیگر شکایت کردند و نتیجه دعوایی شد که چندین سال به طول انجامید. مادلین پیرو در سالهای 2004، 2006 و 2009 آلبوم‌های بعدی خود را منتشر کرد و تبدیل شد به چهره‌ای محبوب در موسیقی جز. سالهاست که مادلین پیرو را با بیلی هالیدی، اسطوره‌ی موسیقی جز، مقایسه می‌کنند. پیرو تحت تاثیر هنرمندان بزرگی نظیر بسی اسمیت، پتسی کلاین، لئونارد کوهن، چارلی چاپلین و باب دیلن، همراه با توانایی ویژه‌ی خود در ارائه و اجرای موسیقی جز، به همین بسنده نکرده و با فعالیت گسترده در حرکت‌های عام‌المنفعه نیز بر شهرت و محبوبیت خود افزوده است.

ششمین آلبوم مادلین پیرو با عنوان «ایستادن روی پشت بام» Standin’ on the Rooftop دو روز دیگر یعنی 14 ژوئن 2011 منتشر می‌شود. آلبوم با آهنگ «مارتا، عزیز من» Martha, My Dear اثری از گروه بیتلز که با موسیقی جز و نواجی بانجو ترکیب شده، آغاز می‌شود. یک شروع آرام و دوست‌داشتنی برای آلبومی که 15 آهنگ را در خود جای داده است. این تنها آهنگ کاور شده‌ی آلبوم نیست. آهنگ هشتم، «عشق بیهوده» Love in Vain، اثری‌ست از رابرت جانسون که با آکاردئون و گیتار اجرا شده و آهنگ نهم، «همه را دور انداختم» I Thres it All Away، آهنگی‌ست از بابت دیلن.

آهنگ «محبتی که از توان تو خارج است» The Kind You Can’t Afford شاخص‌ترین آهنگ این آلبوم است که به همراه بیسیست سابق گروه رولینگ استونز، بیل وایمن، ساخته و اجرا شده است. زوزه‌ی گیتار در «دیو بی‌ثبات» Fickle Dave به زیبایی کنار صدای پیرو جا گرفته و در مقابل در ایستادن روی پشت بام مادلین را در کنار صدای خفنه و تکراری گیتار می‌شنویم. «مهمانی‌ای که باید به زودی فرا برسد» The Party Ought to be Coming Soon با نوای پیانو و «با یک شاعر دعوا راه نیانداز» Don’t Pick a Fight with a Poet همراه با ملودی دلربای خود جزو آثار بیادماندنی این آلبوم هستند.

با این وجود چندین آهنگ نه چندان مقبول و به نسبت ضعیف نیز در این آلبوم وجود دارد. بازخوانی آهنگ باب دیلن، همه را دور انداختم، چندان جذاب بنظر نمی‌رسد، «بیارام عشق خوابالود من» Lay Your Sleepy Head, My Love (که از شعر ویستن هیو آدم وام گرفته شده است) نیز چنگی به دل نمی‌زند و البته چند آهنگ دیگر که با وجود زیبایی، چندان نمی‌توانند با مخاطب رابطه برقرار کنند.

مادلین پیرو بخاطر صدایش در بین طرفداران محبوبیت دارد، اما در واقع بزرگترین ویژگی او قدرت انکار ناپذیرش برای ترکیب اجزای گوناگون و ارائه یک اثر هنری است. پیرو با اجتناب از تکرار موسیقی جز کلاسیک، تمامی آرایه‌های اصلی را رعایت می‌کند. او درباره‌ی این آلبوم می‌گوید: «به گمانم مخاطبین من مشتاق شنیدن اثری متفاوت هستند. موسیقی در جایی دیگر از ذهن من رشد کرده. من همان خواننده‌ای هستم که در نوجوانی می‌خواندم، همانی که می‌خواسته به هر شکلی که شده در موسیقی بزرگ شود. این بار من چیزی را کنار نگذاشته‌ام، بلکه به خود اضافه کرده‌ام». اگر موسیقی جز شما را نیز قلقلک می‌دهد این آلبوم را از دست ندهید.