 TN.jpg)
می‌خواهم برای‌تان داستان جالبی از انتشار یک آلبوم را تعریف کنم! گروه «الن پارسونز پراجکت»The Alan Parsons Project یکی از آن پروژه‌های تکرارنشدنی موسیقی در ژانر آرت راک و پراگرسیو است. این گروه با مرکزیت دو اعجوبه به نامهای الن پارسونز و اریک ولفسان فعالیت خود را در سال 1975 آغاز کرد و با کمک و همکاری بیش از 30 هنرمند مطرح آن زمان توانست تبدیل به یکی از موفق‌ترین پروژه‌های دهه هفتاد و هشتاد انگلستان شود.
گروه استثنایی «آیو4» Au4 در سال 2004 توسط دو برادر به نامهای بن و ارون در کانادا پایه‌گذاری شد. آنها با استفاده از ژانرهای شوگیز، الکترونیک و تا حدودی پست راک چیزی فرار از موسیقی را به مخاطب عرضه می‌کنند. هنر آنها نه تنها صدا، بلکه همراه با تصویر است.
«اتمز فور پیس» Atoms for Peace دقیقاً همان «تام یورک» Thom Yorke (رهبر و مغز متفکر گروه «ریدیوهد» Radiohead) خودمان است که انگار فقط بی‌جهت عنوانش عوض شده است. آلبوم «آموک» AMOK ادامه‌ی همان آلبوم «پاک‌کن» The Eraser (آلبوم انفرادی تام یورک) است و حتی می‌توانست اسمش پاک‌کن2 باشد.
«کلاوس شولتز» Klaus Schulze شصت و پنج ساله همچنان در عرصه موسیقی الکترونیک می‌تازد. چهل و یکمین آلبوم استودیویی او، سه سال پس از آخرین اثرش، با عنوان «سرزمین‌های سایه» Shadowlands پروژه‌ای کاملاً شخصی و تک نفره است.
«مایک اولدفیلد» Mike Oldfield که همچنان پس از 40 سال نان «زنگ‌های لوله‌ای» Tubular Bells را می‌خورد، امسال با همکاری «یورک» York، آهنگساز الکترونیک آلمانی، ریمیکسی از کارهای شناخته شده و عمدتاً پر طرفدارش را با عنوان «ضربات لوله‌ای» Tubular Beats روانه بازار موسیقی کرده است.
بالاخره جدیدترین ساخته‌ی «آرکایو» Archive با عنوان «با ما تا وقتیکه بمیری» With Us Until You’re Dead چند روز زودتر از زمان انتشار رسمی در فضای اینترنت پخش شد. آرکایو را می‌توان یکی از بی‌ثبات‌ترین گروههای موسیقی از لحاظ ژانر دانست.
 TN.jpg)
اوایل دهه 90 برای مایی که تشنه‌ی موسیقی بودیم و تازه دریچه‌های شناخت موسیقی از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای به روی کشورمان باز شده بود دوران طلایی به حساب می‌آمد. اواخر دهه و سال 1999، وقتی برای اولین بار ویدئوی «جنبیدن کافی‌ست» Stop the Rock از گروه انگلیسی «آپولو 440» Apollo 440 را دیدم، کم مانده بود که هیجان بیش از حد، باعث تمام شدنم شود!
 TN.jpg)
«من اعتقادی به این که گروه‌ها بعد از 33 سالگی می‌توانند همچنان به فعالیتشان ادامه دهند ندارم» این جمله‌ی عجیب را کریس مارتین، رهبر گروه انگلیسی «کلدپلی» Coldplay، زمانی می‌گوید که تمامی چهار عضو گروه در حدود 30 سال سن دارند.
 TN.jpg)
یک دیگ بزرگ را تصور کنید که دو آشپز به نامهای راب گارزا و اریک هیلتون در مقابلش ایستاده‌اند. اول کمی تریپ هاپ، بعد اندکی رگه، ذره‌ای داون تمپو، مقداری اسید جز و چند تکه لانژ توی آن می‌ریزند و چاشنی شرقی و ادویه باسانوایی هم به آن اضافه می‌کنند.
گروه انگلیسی «آنکل» UNKLE را می‌توان یکی از بنیان‌گذاران موسیقی تریپ هاپ انگلستان و جهان دانست و البته همچنان از آنها به عنوان یکی از قدرتمندترین گروههای این ژانر نام برده می‌شود. جیمز لاول، مغز متفکر گروه و یکی از دو بنیانگذار آن، هنر اعجاب‌انگیزی در ترکیب موسیقی تریپ هاپ با دستمایه‌های الکترونیک و به کار گرفتن آواز در آن دارد.
به گمانم اگر بخواهم «ریدیوهد» Radiohead را به شما معرفی کنم، به شناخت‌تان از موسیقی توهین کرده‌ام! ریدیوهد، نماد موسیقی بریتانیا و مظهر مطلق خلاقیت و نبوغ در ترکیب اصوات و مفاهیم است.
اگر کسی ادعا کند که زیر تریلی رفته است و زنده مانده، شاید بتوانم حرفش را باور کنم! اگر کسی بگوید که یک ماه غذا نخورده و هنوز هم احساس گشنگی نمی‌کند، باز هم ممکن است حرفش را بپذیرم! اما اگر کسی بگوید «دیوید لینچ» David Lynch را فهمیده است، خیر!، این را باور نمی‌کنم!
بالاخره چهارمین آلبوم «لینکین پارک» Linkin Park، یعنی یکی از مشهورترین گروههای حال حاضر موسیقی نو متال (Nu Metal)، با عنوان «هزار خورشید» A Thousand Suns به تهیه‌کنندگی ریک رابین و مایک شینودا به بازار آمد.
چهارشنبه، 23 جون 2010، برابر با دوم تیرماه 1389، پارک کوچوکچیفتلیک، در نزدیکی استادیوم بشیکتاش استانبول، میزبان یکی از اجراهای تور گروه فرانسوی «گوتان پراجکت» Gotan Project به اسم «تور تانگو 3.0» Tango 3.0 Tour به مناسب انتشار آلبوم جدیدشان است.
فستیوال راک اند کک در کنار تمام شور و هیجانی که داشت، یک ویژگی خاص داشت که برای ما خیلی مهم بود. ما در یکی از آخرین اجراهای گروه «ناین اینچ نیلز» Nine Inch Nails حضور داشتیم!
