 TN.jpg)
خودت را آماده کرده‌ای تا در مورد آخرین اثر هنرمندی که یکی از شاخص‌ترین چهره‌های موسیقی حال حاضر دنیاست چیزی بنویسی، در مورد آخرین اثر اسطوره‌ای که نزدیک به دو دهه از عمرت را طرفدار محکم و سفت و سختش بوده‌ای، آنقدر خودت را در برابرش کوچک دیده‌ای که چندین روز فقط بخوانی و گوش کنی و بگردی و آلبوم را بالا و پایین کنی.
«اتمز فور پیس» Atoms for Peace دقیقاً همان «تام یورک» Thom Yorke (رهبر و مغز متفکر گروه «ریدیوهد» Radiohead) خودمان است که انگار فقط بی‌جهت عنوانش عوض شده است. آلبوم «آموک» AMOK ادامه‌ی همان آلبوم «پاک‌کن» The Eraser (آلبوم انفرادی تام یورک) است و حتی می‌توانست اسمش پاک‌کن2 باشد.
 TN.jpg)
قبلاً گفتم، بگذارید دوباره تکرار کنم، که احتمالاً آجری، میله‌ای، گلدانی، روی سر هنرمند ایسلندی «اولاور آرنالدز» Olafur Arnalds افتاده که به ناگهان تصمیم گرفته از پشت درامز موسیقی هوی متال بلند شود و خودش را پشت پیانو و موسیقی امبینت پیدا کند!
به گمانم اگر بخواهم «ریدیوهد» Radiohead را به شما معرفی کنم، به شناخت‌تان از موسیقی توهین کرده‌ام! ریدیوهد، نماد موسیقی بریتانیا و مظهر مطلق خلاقیت و نبوغ در ترکیب اصوات و مفاهیم است.
باور کنید که یک موسیقی مثل «دد کن دنس» Dead Can Dance می‌تواند نگاه شما را به دنیا و طبیعت و زندگی و مرگ و در کل همه چیز عوض کند!. کافی‌ست که سوار بر موسیقی بشوید و اجازه بدهید هر جا دلش می‌خواهد شما را با خود ببرد.
