بالاخره جدیدترین ساختهی «آرکایو» Archive با عنوان «با ما تا وقتیکه بمیری» With Us Until You’re Dead چند روز زودتر از زمان انتشار رسمی در فضای اینترنت پخش شد. آرکایو را میتوان یکی از بیثباتترین گروههای موسیقی از لحاظ ژانر دانست.
یک دیگ بزرگ را تصور کنید که دو آشپز به نامهای راب گارزا و اریک هیلتون در مقابلش ایستادهاند. اول کمی تریپ هاپ، بعد اندکی رگه، ذرهای داون تمپو، مقداری اسید جز و چند تکه لانژ توی آن میریزند و چاشنی شرقی و ادویه باسانوایی هم به آن اضافه میکنند.
ترنت رزنور بعد از آنکه اعلام کرد تا اطلاع ثانوی بیخیال پروژهی مشهورش، یعنی «ناین اینچ نیلز» Nine Inch Nailds شده است، به همراه همسرش و هنرمندی به نام اتیکس راس گروهی را تاسیس کرد به اسم «هاو تو دیستروی انجلز» How to Destroy Angels.
خیلی از ما وقتی اسم گروه نروژی «رویکساپ» Royksopp را میشونیم، حرکت معلق در هوای کارین اندرسون، خوانندهی گروه «نایف» The Knife در ویدئوی «دیگر چه چیزی آنجاست؟» What Else is There در ذهنمان نقش میبندد و زیر لب زمزمه میکنیم: لعنتی عجب شاهکاری بود!
فستیوال راک اند کک در کنار تمام شور و هیجانی که داشت، یک ویژگی خاص داشت که برای ما خیلی مهم بود. ما در یکی از آخرین اجراهای گروه «ناین اینچ نیلز» Nine Inch Nails حضور داشتیم!